شهرستان زرقان

زرقان یکی از شهرستان های استان فارس با مرکزیت شهر زرقان است. این شهرستان با فاصله‌اي قريب به ۲۵ كيلومتر، نزديكترين شهر به مركز استان فارس است و در شمال شرقي شيراز قرار گرفته است.

آب وهوا

آب وهواي شهرستان زرقان گرم و خشک است، میانگین دما در تابستان ۳۰ درجه سانتی‌گراد، و در زمستان ۵ درجه سانتی‌گراد، در فروردین‌ماه 18 درجه سانتی‌گراد و در مهرماه ۲۰ درجه سانتی‌گراد می‌باشد و میانگین سالانه دما ۱۸ درجه سانتی‌گراد است. میزان بارندگی سالیانه آن 150 میلی‌متر می‌باشد.

دين و زبان (گویش)

مذهب مردم زرقان شیعه می باشد و به زبان فارسی می کنند. در بخش هایی از این شهرستان نیز به زبان ترکی تکلم می کنند.

پوشش گياهي و نمونه جانوري

پوشش گياهي اين منطقه از نوع کوهپايه‌اي است. پوشش گياهي آن در رديف مراتع متوسط قرار دارد از نظر پوشش گیاهی در منطقه می توان به گیاهان و درختان بلوط، بنه، بادام کوهی، کتیرا، ریواس درمنه، انواع گون، میخک و … اشاره کرد. حیات ‌وحش این منطقه شامل: پلنگ، پازن، کل و بز، قوچ و میش، روباه، آهو، گراز، خرگوش، گربه وحشی، شغال و … پرندگانی چون: عقاب طلایی، کبک، تیهو، دلیجه، جغد، طرقه، چکاوک و … و همچنين از خزندگان انواع مارها، سوسمارها و لاک پشت اشاره کرد.

صنايع دستي

از نمونه های شاخص صنایع دستی این استان می توان به گلیم بافی و قالی بافی با نقش‌های سالاری و محمدی و … اشاره کرد.

سوغات زرقان

از سوغات این شهرستان می توان به حلوا ارده، حلوای کشی، او کلمک، شیره انگور، غوره و … اشاره کرد.

غذاهای محلی

از غذاهای محلی این شهرستان می توان به انواع آش، انواع نان های محلی، آب كلمك، لوبيا پلو با ترشي محلي، رب پلو و … اشاره کرد.

 

داستان زرقان …

براساس یافته های باستان شناسان از منطقه لپویی، این شهرستان ریشه در هزاره پنجم قبل از میلاد دارد و از همان دوران باستان شهری خرم و حاصلخیز بوده است. بنا به نظر عبدالمجید ارفعی نام زرقان در گل نبشته‌های باروی تخت جمشید به صورت رکان بوده که بعدها به زرغون تبدیل شده‌است. «زرغون» در زبان پهلوی به معنی جای سرسبز است. زرقان دارای سه محله اصلی به نام‌های میون و لرها و جُلَگون است دلیل این نام گذاری وجود اقوام لر در این ناحیه در زمان‌های قدیم است و دلیل نامگذاری محله جلهگون وجود گارگاه‌های جولاهی (نساجی) در این محله بوده‌است و دلیل نامگذاری محله میان این است که این محل میان دو محل جلگون و لرها است . این شهرستان از دیر باز یکی از شهرهای مهم به شمار می رفته است و محل وقوع آخرین جنگ نادرشاه با اشرف افغان می باشد.

گردشگری شهرستان زرقان

همانطور که از داستان زرقان پیداست این شهرستان پیشینه در هزاره پنجم قبل از میلاد دارد که از آنها و دوران باستانی این شهرستان چیز زیادی باقی نمانده است. اما دیدن معدود آثار تاریخی باقی مانده این شهرستان نیز هر بیننده ای را به حیرت وادار می سازد که در ادامه به برخی از آنان اشاره خواهیم کرد.

بند امیر

این اثر تاریخی متعلق به قرن چهارم (365 ه.ق) است. این بند تاریخی درفاصله 40 كیلومتری شمال شیراز از دوران آل بویه به جامانده و به دستور امیر عضدالدوله دیلمی بر روی رودخانه كُر و کنار قریه”بندامیر” احداث شده و از شاهکارهای معماری و مهندسی قرون اولیه اسلامی محسوب می شود. ساختمان بند امیر از دو قسمت بند و پل روی آن تشکیل می شود. این بند در یک خط مستقیم ساخته شده و از نوع سدهای وزنی است که برای ذخیره و بالابردن سطح آب جهت انتقال آن به سطح مرتفع تر ساخته شده است.مصالح مورد استفاده در بند، قطعات سنگ تراشیده در پوشش خارجی ، لاشه سنگ در هسته بند و ملات ساروج است.در اتصال قطعات سنگ ها، از بست های آهنی استفاده شده است.این تکنیک از روزگار هخامنشیان به بعد در ساخت بناهای سنگی منطقه فارس مورد استفاده بود.

روستای بند امیر

از توابع بخش زرقان در ۴۳ کیلومتری شیراز واقع شده‌است. این روستا در کنار بند امیر، سدی که در زمان عضدالدوله دیلمی ساخته شده، بنا شده‌است. این روستا یکی از نقاط مورد توجه گرشگری این شهرستان می باشد. این روستا در اواخر دوران قاجار و اوایل دوران پهلوی به بخش تبدیل شد. اما به دلیل مهاجرت مردم به شهر ها سکنه آن کم شده و دوباره به دهستان تبدیل گشت.

امام زاده قاسم زرقان

شاهزاده قاسم یا امامزاده قاسم، نام امامزاده ای است که مقبره آن در ۳۰ کیلومتری جاده شیراز به اصفهان و در مدخل شهر زرقان واقع شده‌است.

پارک ملی بمو

پارک ملی بمو از پارک‌های ملی ایران در استان فارس است. این پارک که نامش را از کوه بمو گرفته‌است، حدود ۴۰ سال است مورد حفاظت قرار گرفته و در بخش زرقان – مسیر تخت جمشید واقع شده‌است. پارک ملی بمو ۴۸ هزار هکتار وسعت دارد و یکی از مناطق چهارگانه طبیعی در استان فارس است. محدوده‌ فعلی‌ پارک‌ ملی‌ بمو در سال‌ ۱۳۴۱ تحت‌ عنوان‌ منطقه‌ شکار ممنوع‌ با وسعتی‌ حدود ۱۰۰۰۰۰ هکتار توسط کانون‌ شکار ایجاد شد و در سال‌ ۱۳۴۶ پس‌ ازتشکیل‌ سازمان‌ شکاربانی‌ و نظارت‌ بر صید منطقه‌ شکار ممنوع‌ به‌ منطقه‌ حفاظت‌ شده‌ وسپس‌ به‌ پارک‌ وحش‌ بمو تغییر نام‌ داد و بالاخره‌ در سال‌ ۱۳۵۴ با ایجاد سازمان‌ حفاظت‌ محیط زیست‌، این‌ منطقه‌ که‌ وسعت‌ آن‌ معادل‌ ۴۸۶۷۸ هکتار بود به‌ نام‌ پارک‌ ملی‌ بمو تغییر نام داد.

پارک ملی بمو از لحاظ شمار حیوانات و تنوع حیات‌وحش، بعد از پارک‌های ملی گلستان و ارومیه در مقام سوم اهمیت می‌باشد هرچند چندان شناخته شده نمی باشد. در زیستگاه طبیعی بمو، علاوه بر پلنگ، پستاندارانی از جمله، آهو،گراز، قوچ و میش، بز و پازن و پرندگانی همچون عقاب طلایی زندگی می‌کنند و کفتار، گربه جنگلی، گربه وحشی و جغد کوچک و شاه بوف از دیگر حیوانات این منطقه می‌باشند شمار پلنگ‌های این منطقه در سال ۹۲ شش قلاده برآورد شده‌است. این پارک ملی دارای ۱۱۲ گونه جانوری ۶۹ گونه پرنده و ۲۱ گونه پستاندار، ۱۹ گونه خزنده و ۳ گونه دو زیست و همچنین گونه‌های مختلف گیاهی می‌باشد.

کاروانسرای زکی‌خانی

این کاروانسرا قدیمی‌ترین کاروانسرای شهرستان زرقان است و متعلق به دوران صفویه می باشد. که پس از کاوش با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و با نظارت معاونت میراث فرهنگی فارس به عنوان بازارچه صنایع دستی در اختیار شهرداری زرقان قرار خواهد گرفت.

پل آهوچرو زرقان

پل آهو چرو مربوط به دوره پهلوی است و در شهرستان شیراز بخش زرقان دهستان بند امیر جاده خاکی فرعی بطرف دشت آهو چرو روستای قبطر قلو واقع شده است.

از دیگر مناطق گردشگری شهرستان آباده می توان به:

تنگ چشمه، دره چپ و راست، سه سنگ، گولی ظلمات، سه سرو، چشمه و بز، دکان میزعباس، حمام خان جلگون، حمام لورا و … اشاره کرد.

چگونه به زرقان برویم

در این شهرستان فروگاهی وجود ندارد اما به دلیل نزدیکی آن به شیراز شما می توانید از فرودگاه شیراز برای رسیدن به زرقان استفاده کنید همچنین به دلیل نزدیکی آن به شیراز ایستگاه قطار شیراز نیز گزینه خوبی برای سفر با زرقان می باشد. اگر حوصله رانندگی دارید استفاده از  خودرو شخصی نیز گزینه خوبی می باشد تا بتوانید از مناظر و زیبایی های این شهرستان بیشتر لذت ببرید و اگر هم علاقه ای به سفر با خودرو شخصی ندارید می توانید از پایانه اتوبوس رانی شهرستان زرقان برای سفر استفاده نمایید.

اقامت در زرقان

به دلیل نزدیک بودن این شهرستان به شیراز شما می توانید از تمامی هتل ها و مکان های اقامتی در شیراز استفاده کنید زیرا فاصله شیراز تا زرقان چیزی در حدود 25 کیلومتر می باشد، اما اگر قصد ماندن در خود شهرستان زرقان را دارید پیشنهاد ما اقامتگاه بوم گردی لپوئی است که قدمت آن به دوران قاجار برمی گردد. این اقامتگاه بومی که معماری آن به صورت بالاخانه می باشد، اتاق های آن به صورت دو فصلی طراحی شده اند و هر کدام از این اتاق ها نام های خاص خود را دارند مثل اتاق ترازو، اتاق نعلبکی و … ، بعضی از اتاق های این اقامتگاه به عنوان اتاق موزه در نظر گرفته شده اند. گردشگران و طبیعت گردانی با اقامت در این اقامتگاه می توانند از باغ پرندگان، گاو داری سنتی بازدید نمایند همچنین می توانند در فعالیت های طبیعت گردی و گشت محلی شرکت کنند. در این اقامتگاه با هماهنگی قبلی با پرسنل این مجموعه انواع غذاهای محلی و بومی نیز سرو می شود.